باران، همه زندگی است و خدای مهربان این جلوه دل‌انگیز از رحمت خود را به سبب پیامبر(ص) و فرزندان معصومش(ع) بر ما فرو می‌ریزد؛ «بِکُم یُنَزِّلُ الغَیثَ». (برگرفته از زیارت جامعه، شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج2، ص616)

درک این حقیقت هم برای ما که وجود و هویت از امامی رئوف یافته‌ایم و هم خیل پرشمار زائران و مسافران این گونه شهرها آسان است. هیچ کس خود را در حریم این پاکان، غریب و بی‌پناه نمی‌یابد. راز آن نیز روشن است؛ آنان در خانه‌هایی قرار یافته‌اند که جایگاه یاد خداست (اشاره به سوره نور، آیات 36 و 37: در خانه‌هایی که خدا رخصت داده که [قدر و منزلت] آن‌ها رفعت یابد و نامش در آن‌ها یاد شود. در آن [خانه]ها هر بامداد و شامگاه او را نیایش می‌کنند. مردانی که نه تجارت و نه داد و ستدی، آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زکات، به خود مشغول نمی‌دارد و از روزی که دل‌ها و دیده‌ها در آن زیر و رو می‌شود، می‌هراسند)  و یاد خدا آرام‌بخش دل (اشاره به سوره رعد، آیه 28: آگاه باش که با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد) و خانه او خانه مردم است. (اشاره به سوره آل عمران، آیه 96: نخستین خانه‌ای که برای مردم نهاده شده، همان است که در مکه است)

این نکته گفته آمد تا وقتی می‌خوانیم هر غریبه‌ای وارد مدینه می‌شد، خانه امام حسن(ع) را به او نشان می‌دادند (نک به: سیوطی، تاریخ الخلفاء و منابع بسیار دیگر)، بگوییم: آری، ما هم از پس قرن‌ها مانند آن را بسیار دیده و با همه وجود یافته‌ایم.

سخن دیگر، فراوانی نام و یاد امام مجتبی(ع) در احادیثی است که از امام هشتم(ع) به ما رسیده است. (نک به: حسینی، سیدحسن، زندگی و فضیلت‌های آل‌عبا در کلام امام رضا، ص233 به بعد) نمونه‌هایی از این گوهرهای ناب در سالروز میلاد کریم اهل بیت(ع) تقدیم ارادتمندان و دوستداران خاندان دین و دانش و اخلاق است:

ـ محمد بن فضیل گوید: به ابوالحسن الرضا گفتم: در تفسیر کلام خدا، وَ التّینِ وَ الزّیتونِـ تا آخر سوره- چه می‌گویید؟ فرمود: التین و الزیتون، حسن و حسین‌اند. (حسینی استرآبادی، شرف‌الدین، تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العتره الطاهره، ج2، ص418)

ـ ابراهیم بن محمد نوفلی از پدرش که از خادمان امام هشتم(ع) بوده، از آن امام نقل کرده که حضرتش به نقل از پدران خویش از پیامبر(ص) فرمود: ...هر که مسرور از این است که خداوند بزرگ و بلندمرتبه را در حالی دیدار کند که [خداوند] از او خشنود است، پس حسن را دوست دارد (ولایت او را بپذیرد). (ابن شاذان، الروضه فی فضائل امیرالمؤمنین، ص207)

ـ از امام علی بن موسی الرضا(ع)، از پدرانشان از پیامبر(ص) است که فرمود: ای علی! تو از درختی آفریده شده‌ای که من از آن آفریده شده‌ام. من، اصل آن و تو فرعی از آن و حسن و حسین، شاخه‌های آن و دوستداران ما، برگ آن‌اند. پس هر که به چیزی از آن چنگ زند، خداوند عزیز و جلیل او را وارد بهشت کند. (شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج2، ص65)

انتهای پیام/